4:50:4431
171
Les Cloches d'Is ! Ce fut, vous vous en souvenez, A Kervignac du Ry, devant Douarnenez, Qu'un soir, un calme soir d'été, ns entendîmes Leurs appel, d'outre-monde émerger des abîmes.
Assis sur le perron de la villa, parmi Le silence odorant du rivage endormi Nous regardions la mer monter, la nuit descendre Et toutes deux s'unir dans [illisible?] d'un geste tendre
Où flottait la senteur amère de la dune, Nous regardions entre les pins monter la lune.
Pegement goust ho habit violet
— Hoc'h affer emei ze na n'ê ket Serret oa ho yalc'h pa oa prenet.
O weled eno seiz clewe noaz Ha gant oa mert eur pen-baz
Nemert eur pen baz olifant gwenn A oa ganthi dindan he banden
Lac'het deuz an otro [Gnezobran?] Ar [Gernewe?] ha Kervorvan
Anna 'r Gardien a levere D'he zad bars er ger pa arrie :